๗. สระ

สระ

         สระในภาษาบาลีมี ๘ ตัว ดังนี้

         อ  อา  อิ  อี  อุ  อู  เอ  โอ

         สระทั้ง ๘ ตัว ก็ออกเสียงตามปกติเหมือนภาษาไทย. 

         ถ้าเราจะแบ่งสระออกตามเวลาที่สระนั้นออกเสียงจะแบ่งออกเป็น ๓ ลักษณะ ดังนี้

         อ  อิ  อุ  เรียกว่า รัสสสระ  เพราะออกเสียงสั้น คือ จบเร็ว

         อา อี  อู  เอ  โอ เรียกว่า ทีฆสระ  เพราะออกเสียงยาว คือ จบช้า

         เอ  โอ  นอกจากจะเรียกว่า ทีฆสระ แล้ว สามารถเรียกได้อีกชื่อหนึ่งว่า สังยุตตสระ เพราะเป็นเสียงที่ผสมระหว่างสระ ๒ ตัว ดังนี้  เอ  เกิดจากการผสมกันระหว่าง อ กับ อิ และ โอ เกิดจากการผสมกันระหว่าง อ กับ อุ.  ถ้าไม่เชื่อ ลองทำเสียงดูก็ได้.

         การเขียนสระในภาษาบาลี ค่อนข้างจะคล้ายภาษาไทย ตรงที่ว่า สระ อา เป็นต้น จนถึง โอ เวลาเขียน ก็จะปรากฏรูปสระนั้นด้วย แต่สระ อ ต่างกับภาษาไทย เวลาเขียนจะหายเข้าไป คือ รวมเข้ากับพยัญชนะตัวนั้น . ดังนั้น  เมื่อเวลาที่เราเห็นพยัญชนะที่ไม่มีรูปสระ พึงเห็นว่า พยัญชนะตัวนั้นมีสระ อ อาศัยอยู่ด้วย

         เมื่อได้เรียนรู้เรื่องเสียงของพยัญชนะและสระแล้ว ทดลองออกเสียงพยัญชนะทั้ง ๓๓ ตัว และ สระทั้ง ๘ ตัวนั้นดู.

vvv